پس از ورود آریاییان به فلات ایران و در نخستین مرحلۀ زندگی اجتماعی، یک آبادی کوچک را «ویس» و آبادی بزرگ تر را «گئِو» می نامیدند.
داریوش کشور را به سی شَهْرَبی که همان شهر می باشد، تقسیم کرد و برای هریک از آنان مأمورینی گماشت که آنها را شهربان و به یونانی «ساتراپ» می گفتند.
کشور به 72 بخش تقسیم شد. قسمت های حکومت هخامنشی در حکومت اشکانیان یا پارت ها ادامه داشت.
کشور به سرزمین(ایالت)، خوره(استان)، تسوگ یا تسوج (شهرستان) و رستاک(دهستان) تقسیم شده بود.